creatie

Vake Poes; of hoe God verdween

Lisaboa Houbrechts
laGeste

"... Houbrechts weet door de combinatie van haar tekst, verrassende, vitale regie in een abstracte scenografie en met de passiemuziek van Bach tegenover de rooms-katholieke context, de feel van een klassieke Griekse tragedie te paren aan een heel eigen, modern verhaal dat een diepe indruk achterlaat."

Theaterkrant.nl - Karen Veraart

'Vake Poes; of hoe God verdween is een rauw juweel van volstrekt onbevreesde kunst.'

Evelyne Coussens - De Morgen

“Houbrechts ademt grote gebaren. Niet alleen in de familiegeschiedenis die ze behandelt, ook in de beelden die ze maakt en de muziek die ze daarbij gebruikt.”

Hildegard De Vuyst
'Het is een duistere vertelling. Ze opent wonden en rioolputten.'
Lisaboa Houbrechts

'Als zintuiglijke ervaring is Vake Poes indrukwekkend'

Gilles Michiels - De Standaard

info productie

x

Lisaboa Houbrechts schrijft en ensceneert een familie-epos dat drie generaties overspant. Ze blikt terug op het tijdsgewricht van haar grootouders, haar ouders en haar eigen generatie. Ze gaat op zoek naar hoe het kleine met het grote, het intieme met het politieke en het verleden met het heden is verweven. Centraal staat een meisje van twaalf jaar dat aan het eind van een lange geschiedenis staat en in de verborgen trauma’s van het verleden duikt. Lisaboa Houbrechts werkt het verhaal uit in beeld, tekst en muziek.

De twaalfjarige Kleindochter Aller Kleindochters blikt terug in het verleden van haar grootvader aan vaders kant. Zijn kindertijd, de oorlog, het seksueel misbruik in de broederschool, de Duitse bezetting, en het wrede huwelijk met Moeke Poes.  

Met haar magische verschijning tracht de Kleindochter Aller Kleindochters zich door de poel van herinneringen te slepen om de kinderen uit het verleden te bezoeken. Het geweld dat kinderen wordt aangedaan, bepaalt het geweld van morgen. Lisaboa Houbrechts stelt de vraag hoe geweld in de intieme kring zich verhoudt tot het geweld van de geschiedenis. 

Vake Poes; of hoe God verdween vertelt het verhaal van een familiale zenuwinzinking waarbij Vake Poes en zijn zoon hun geloof opofferen en Jezus aan het Kruis nagelen. Dit tot grote wanhoop van Moeke Poes die haar familie vroom en rein wil houden in een wereld die in de jaren ’70 steeds seculierder wordt.  

Lisaboa Houbrechts vervlecht fragmenten van de Johannespassie van Bach met eigen teksten, ze verbindt Bach met hedendaagse elektronische muziek en al de klankmogelijkheden van een accordeon. Ze zoekt een vorm voor het onzegbare; hoe de dood van Jezus zich verbindt met het geheime lijden van hen die getekend zijn door trauma.  

Voor deze groots opgezette vertelling werkt Lisaboa Houbrechts samen met spelers, zangers en muzikanten van alle leeftijden. Van kinderen over jongvolwassen performers tot enkele gevestigde theatermonumenten. Ze bouwt een voorstelling vol magie en poëzie waarin de kinderen van vandaag spelen met de jonge versies van hun ouders en grootouders. 


“Het is een duistere vertelling. Ze opent wonden en rioolputten. Het gaat over hoe kinderen vastzitten in een keten van geweld. Vanuit de drang om die keten te breken kan een ontzettende levenskracht en verbeelding vrijkomen maar ze kan ook imploderen tot een cyclus van destructie. Om dit meest intieme tot een radicale uitdrukking te brengen, is de ruimte tussen theater en opera de uitgelezen vorm.” 
Lisaboa Houbrechts


credits

x

tekst/regie Lisaboa Houbrechts
aria’s/koralen/recitatieven
J. S. Bach
muzikale leiding/arrangementen Pedro Beriso
met Alberto Martinez, Boule Mpanya, Eddie Dumont, Elisa Soster / Eriko Hashimoto / Lissa Meyvis, Elsie de Brauw, Ferre Vereecken, Jules Dorné, Lanse Duym, Pieter Ampe, Philippe Thuriot, Stefaan Degand, Wolf De Graeve, Zofia Hanna / Lucy Gibbs / Kadi Jürgens
arrangementen voor accordeon en tenor Philippe Thuriot
compositie/realisatie muziekscore Bert & Stijn Cools (granvat)
scenografie/poppen Filip Peeters
kostuumontwerp Oumar Dicko
lichtontwerp
Fabiana Piccioli
dramaturgie Hildegard De Vuyst
muziekdramaturgie Piet De Volder
orkest (opname) Orkest Opera Ballet Vlaanderen
lichttechniek Bennert Vancottem
geluidstechniek/opname
Brecht Beuselinck
uitvoering kostuums
Oumar Dicko i.s.m. kostuumatelier Toneelhuis (Kathleen Van Mechelen, Kasia Mielczarek, Liezelot Osselaer, Monique Van Hassel)
uitvoering decor/poppen Filip Peeters i.s.m. atelier FroeFroe (Marc Maillard)
stage regie-assistentie
Lieselot Siddiki
spreiding
Helena Elshout / laGeste
fotografie
Kurt Van der Elst

productie
laGeste
coproductie Opera Ballet Vlaanderen (BE), Toneelhuis (BE), Le Phénix Scène nationale de Valenciennes (FR), MC 93 (FR), Opéra de Lille (FR), Holland Festival (NL)
met dank aan
De School van Gaasbeek
met steun van Stad Gent, de Vlaamse Overheid, de Tax Shelter maatregel van de Belgische Federale Overheid via Flanders Tax Shelter

speellijst (30)

x

di 14.05.24

Roeselare (BE), De Spil

di 21.05.24

Genk (BE), C-Mine

gerelateerd nieuws

x

praktisch

x

speelduur 105 minuten (zonder pauze)
taal Nederlands
boventitels Frans of Engels

foto's

x

in de pers

x

"Zo kruipt de voorstelling langzaam maar zeker onder je huid. Al denk je misschien eerst dat je dit verdriet allang kent, Houbrechts weet door de combinatie van haar tekst, verrassende, vitale regie in een abstracte scenografie en met de passiemuziek van Bach tegenover de rooms-katholieke context, de feel van een klassieke Griekse tragedie te paren aan een heel eigen, modern verhaal dat een diepe indruk achterlaat."

"Ze neemt een brandende actualiteit onder handen en schetst een gedicht vol spanning en ruwheid. Het voorstel is compact, veeleisend tot het punt van dorheid. Het gebaar is ongelooflijk meesterlijk. Het kan je niet onberoerd laten en bevestigt het grote talent van een zeldzame kunstenares, een virtuoos, duidelijk eentje om te volgen..."

"Regisseur Lisaboa Houbrechts toont in Vake Poes nog maar eens dat ze de grote zaal kan bedwingen en bespelen met een bij momenten huiveringwekkend mooi én pijnlijk Vake Poes."

"Niets blijft ongeschonden in de nieuwe voorstelling van Lisaboa Houbrechts. Niet het lichaam, niet de ziel, niet Bachs Johannespassie. Met Vake Poes bewijst Houbrechts dat ze niet bang is om haar vingers te branden aan iconen."

"... in Vake Poes; of hoe God verdween, verweeft de Vlaamse artieste muziek en live uitgevoerde klassieke zang, spel, dans en scenografische bewegingen om een barok universum te genereren dat in staat is de meest antagonistische aspecten van de menselijke ziel in één beweging te omvatten."

"Lisaboa Houbrechts geeft haar ondraaglijke verhaal een theatrale vorm die moeilijk visceraler kon zijn zowel op esthetisch als fysiek vlak. ...
De jonge regisseuse is de bedenker van intieme en spectaculaire beelden ten dienste van extreme belevenissen. ...
Onder de verschillende theatertalen die ze hanteert, speelt de muziek een magnifieke hoofdrol."

"Vake Poes is geen stuk om vrolijk van te worden, maar is wel groots als productie. ... Ook de talenten van laGeste - de nieuwe naam van les ballets C de la B en kabinet k -, Opera Ballet Vlaanderen én Froefroe smelten in deze voorstelling allemaal wonderlijk samen.

Speciale vermelding ook voor Boule Mpanya die met een klok van een stem, als spirituele kracht, op zijn ééntje een tegenwicht kan bieden voor het Vlaamse katholicisme en in alle somberte toch voor een sprankeltje hoop kan zorgen."

"De synergie tussen spel, dans en zang is vaak indrukwekkend. …
Houbrechts verknoopt de afkeer voor geloof met de intense behoefte aan spirituele zingeving, in een intrigerende theatervertelling die grote geweldsstructuren ontleedt."

"Houbrechts weet dit familie-epos te vatten in een vloeiende, hybride vorm met een tiental ­spelers-zangers. Dit is, meer dan ­opera, muziektheater. Nijpende theaterdialogen gaan over in dans en verstilde beeldpoëzie. De ­Johannespassie (met toevoeging van de aria Erbarme dich) klinkt verheven, dankzij de solisten van Opera Vlaanderen en de bezwerende zanger-danser Boule ­Mpanya, maar nooit bombastisch, dankzij de accordeon van Philippe Thuriot en de onheilspellende grondtoon."

"Het is een toneel-UFO, een meesterlijke en schemerige voorstelling die, zo ruw en gedurende drie generaties, de manier aan de kaak stelt waarop verkrachting en morele intimidatie door de kerk, kinderen en hun familiegeschiedenis hebben kunnen vernietigen."

"In religieuze termen gesteld, toont Houbrechts een weg naar hoop en liefde, en zo naar iets dat, helemaal in de lijn van J.S. Bach, goddelijk mag genoemd worden."

"Ze kan de grote ruimte van de Gentse Opera aan met haar indrukwekkende beelden. Toch excelleert ze vooral in scènes waarin de vier kinderen een belangrijke rol spelen. Ze zijn allemaal even overtuigend en juist. De punker Jules Dorné is bijvoorbeeld erg raak geschetst. In de omgang met acteurs schuilt dan ook het talent van Houbrechts."

"De kinderen in de voorstelling acteren sterk. Het moet niet altijd even gemakkelijk zijn geweest zich in de rol van slachtoffer in te leven."

"Het is een delicaat, emotioneel beladen onderwerp dat Houbrechts vakkundig integreert in een totaalkunstwerk bestaande uit tekst, dans, zang, poppenspel en live accordeon."

abentblatt.de - Annette Stiekele (12.02.2024)

bio

x

extra

x

Hier vind je extra informatie over de voorstelling.

interview met Lisaboa Houbrechts uit het OBV magazine, december 2022

ProgrammaboekjeVONK (OBV)

video-interview met Lisaboa Houbrechts door Opera Ballet Vlaanderen

aankondiging tijdens Espresso - Klara (31.01.2023)

interview met Lisaboa in De Standaard (31.01.2023)

Lisaboa Houbrechts tijdens Culture Club - Radio 1 (03.02.2023)

Lisaboa Houbrechts tijdens Pompidou - Klara, vanaf 00.35.38 (06.02.2023)

interview met Lisaboa in BRUZZ (01.03.2023)

Podcast door Cultuurpersbureau.nl (20.05.23)

Podcast door De Groene Amsterdammer (23.05.23)

interview met Lisaboa Houbrechts door Karen Veraart - VPRO

radio-interview met Lisaboa in 'Nooit meer slapen' - NPO radio1

NPO Klassiek in gesprek met Lisaboa Houbrechts

video-interview met Boule Mpanya over acteren en over zijn rol

interview met Lisaboa Houbrechts - Blog HET THEATERFESTIVAL