O amor natural

O amor natural gaat verder dan de binaire codes van ja en nee en verkent toestemming in al zijn non-verbale rijkdom. Gefluister, lichaamstemperatuur, ademhaling, blik en snelheid van beweging weven een web van intimiteit. Het begrip toestemming roept veel vragen op over de zorgpraktijk, maar ook over seksuele en artistieke praktijken. Hoe weten we en hoe communiceren we wat we wel en niet willen? Op welke basis kunnen we instemmen met een praktijk die ons nog vreemd is?

Voor mensen met een beperking wordt aanraking vaak geassocieerd met een medische handeling, alsof hun lichamen objecten zijn die gemanipuleerd en bewogen moeten worden zonder rekening te houden met hun fysieke en emotionele behoeften, in een relatie die noodzakelijkerwijs zonder enige sensualiteit is. In O amor natural gaat het over de complexiteit van aanraking in onze relaties.

Andrew Graham vat het zo samen: "Zorg, romantiek, fluïde identiteit en fantasie komen allemaal samen in deze choreografische creatie, opgevat als een reeks non-verbale haiku's: gedichten gechoreografeerd waarin aanraking de sleutel is tot het verkennen van vertrouwen tussen lichamen, zoals bijvoorbeeld de verbinding tussen twee harten in een tango." De sleutelwoorden in deze fysieke creatie zijn verlangen, liefde, plezier, toestemming en beperking.

In de loop van zijn choreografisch werk met een verscheidenheid aan doelgroepen, waaronder mensen met een beperking, LGBTQIA+ personen, migranten, oudere en professionele kunstenaars is Andrew Graham herhaaldelijk getuige geweest van een relationele behoefte en het gebrek aan contact dat sommige mensen tot dansen brengt. "Ik realiseerde me", zegt de choreograaf, " dat de aanwezigheid, de nabijheid, de openheid van een ander lichaam een antwoord kan zijn op een relationele behoefte, een motivatie om te dansen. Dans wordt dan een geëmancipeerde omgeving die antwoord kan geven aan onze noden en intenties."

Zes performers vormen het hart van O amor natural : Amir Sabra, Tijen Lawton, Isnelle da Silvera, Wim Auwerx, Vladimir Perrin en Maarten Degezelle. De cast brengt verschillende werelden samen in termen van leeftijd, (on)zichtbare beperking, etniciteit, libertijnse of conservatieve geesten, ervaring met dans en inclusieve praktijken.

Andrew Graham rekent ook op de deelname van het laGeste koor. Deze groep vrijwilligers werd in 2019 opgericht in het kader van Mein Gent. Onder leiding van Steven Prengels vormt het koor een netwerk van vrienden en liefhebbers van bijna 100 mensen. Steven Prengels, componist van Gardenia, En avant, marche!, nicht schlafen, Mein Gent en Ombra van Alain Platel, staat hier opnieuw in voor de muziek van O amor natural.