The Cloud

Op 26 april 1986 ontplofte reactor nr. 4 van de kerncentrale van Tsjernobyl nadat tests verkeerd waren uitgevoerd en de operatoren de controle verloren. De kernsmelting van de reactor veroorzaakte de onmiddellijke dood van de werknemers in de buurt en stelde anderen bloot aan dodelijke straling.

Arkadi Zaides werd in 1979 geboren in Wit-Rusland, destijds een republiek van de USSR, in de stad Gomel, die 140 km van Tsjernobyl ligt. Hij was zes jaar oud toen de ramp plaatsvond. In zijn lichaam werden na het ongeluk in Tsjernobyl stralingsniveaus gevonden die hoger waren dan normaal, wat leidde tot een reeks behandelingen en tot paniek in zijn familie.

Met The Cloud wil Zaides de ramp van Tsjernobyl in de schijnwerpers zetten door de beweging van de radioactieve wolk, de radioactieve neerslag en het gevaar dat deze nog steeds voor mensen vormt te volgen. Terwijl hij de materiële en immateriële gevolgen onderzoekt, wil hij brandende vragen over de instortende wereld in het Anthropocene tijdperk naar voren brengen.

In deze voorstelling wordt het concept van de wolk opgeroepen door het onderzoeken en observeren van de feitelijke beweging van de wolk radioactief afval na de ramp. Het wordt ook benaderd als een web van verschillende stukjes informatie en verkeerde informatie, een wolk van gegevens die het collectieve bewustzijn naar een staat van paranoia en paniek leidt, die doemverhalen oproept en raakt aan de meest primaire angsten voor het uitsterven van de mensheid.

De informatie in de voorstelling wordt bemiddeld door de aanwezigheid van het personage van een liquidator. De liquidatoren van Tsjernobyl waren een groep van meer dan 600.000 burgers en militairen die de gevolgen van de kernramp in Tsjernobyl moesten bestrijden op de plaats van de ramp.

Op het podium wordt de liquidator geconfronteerd met de materialiteit van nucleair afval.Hij heeft te maken met materiaal dat voor altijd actief, voor altijd ondood en voor altijd gevaarlijk voor de mens is. Terwijl zijn oorspronkelijke taak bestond uit het opruimen van de neerslag van brandend grafiet dat vrijkwam uit de reactor, raakt de liquidator verstrikt in een sisyfusachtige taak. Hij repareert wat niet gerepareerd kan worden, reinigt en slaat op wat niet gereinigd en opgeslagen kan worden en wordt opgeroepen om het bewijs van een misdaad, die voor altijd in het zicht ligt, te verdoezelen. Paranoia treedt op via een stem zonder lichaam die voortdurend in zijn hoofd praat en leidt tot een voortdurende staat van verstoring. Een wolk van paranoia wordt zo tastbaar wanneer de liquidator zijn oriëntatie verliest in een oneindige nevel van informatie.