Ilena Deboeverie

Ilena Deboeverie in promise me (2021).
Een buitenluchtkind. Puur natuur. Je ziet haar zo ravotten in bossen, klimmen in bomen, springen over beken, boomhutten bouwen. Lenig en lang is ze, met een getaande huid en immer wakkere ogen.
Ze straalt een roekeloze, nieuwsgierige gretigheid uit. Alles is een uitdaging. ‘Hier, in de ruimte waar we repeteren, kan ik dingen doen die ik thuis niet zou kunnen en mogen, zegt ze. ‘Dingen die riskant zijn, zoals op een muur klimmen. Of balanceren op een hoge vensterbank. Stenen opgooien vlak boven je hoofd. Superleuk vind ik dat. Thuis doe ik ook soms gevaarlijke dingen, maar dan stiekem.’

Ze voelt een groot verschil met as long as we are playing van kabinet k, waarin ze ook meedanste, maar dat kan ze niet in woorden vatten. Ze vindt beide voorstellingen wel even leuk, omdat ze in het dansen thuiskomt. ‘Het is mijn leven’, zegt ze, en ze wiebelt op haar stoel.
En ja, ze vindt beloftes nakomen belangrijk. Vooral deze: beloof me om eerlijk te zijn.