Elie Tass

In zijn jeugd beoefent Elie Tass - ° 1981, Gent (BE) - verschillende sporten, gaande van voetbal over vechtsporten tot krachttraining. Pas later begint hij te dansen, eerst ballet en later breakdance. Hij studeert 2 jaar lichamelijke opvoeding aan de universiteit van Gent en begint daarna aan een 3-jarige dansopleiding aan het HID (Hoger Instituut voor Dans) in Lier, België. Terwijl hij nog op school zit, is hij te zien in enkele creaties met Thierry Smits en Marc Bogaerts en wat eigen werk; en neemt hij deel aan Tannhäuser (een opera van Richard Wagner) voor Troubleyn / Jan Fabre. In 2006 begint hij voor les ballets C de la B / Alain Platel te werken aan vsprs. Die ontmoeting wordt de volgende jaren verdergezet, met hoofdzakelijk in de creaties, pitie! , Out of context - for Pina, tauberbach en nicht schlafen.

In 2011 nodigde Ross McCormack, die hij ontmoette bij les ballets C de la B tijdens de creatie van vsprs, hem uit naar Australië om samen met hem aan een korte creatie mee te werken voor het hedendaagse dansgezelschap Dancenorth in Queensland. Als onderdeel van een double bill maakten zij [SIC].
Elie Tass werkt in 2012 samen met Sidi Larbi Cherkaoui voor de creatie van Puz/zle.
In 2013 werkt hij samen met Alain Platel aan de eindejaarsvoorstelling van de studenten drama aan het KASK in Gent en neemt hij tijdelijk de rol van Nicolas Vladyslav over in Dans Dans, een productie van les ballets C de la B en het Kip. Samen met enkele collega-dansers werkt hij in datzelfde jaar aan een 3 weken durende brain- en body storm in een studio in Seoul. Dit resulteert in een toonmoment van n(own)ow (werktitel), dat wordt opgevoerd in het LG Arts Center.

Voor en met danseres Nicola Leahey creëert hij de korte solo SHINE (VS SHEILA) in opdracht van het in opdracht van het laundryfestival in Parijs. Daarnaast maakt hij voor de New Zealand School of Dance in Wellington IVORY, als afstudeerproject van de laatstejaars.

In 2019 maakt hij met de laatstejaarsstudenten van de Paolo Grassi school in Milaan entrata di emergenza, dat vervolgens wordt uitgenodigd op het Festival Morsi en dan later ook door Fondazione Prada in Milaan, ditmaal herwerkt voor de veel grotere Deposito ruimte. In 2022 danst hij bij Theater Malpertuis in Medea (Piet Arfeuille) en bij Opera Ballet Vlaanderen in A bigger Thing (Lisi Estaras).

In zijn werk vertrekt Elie vooral vanuit de idee van een hevig onderzoekend lichaam … dansend maar ook wandelend, zittend, ademend, manipulerend, zwetend en observerend. En vanuit goesting.

update 2022